Het is al jarenlang een veelgehoord thema, ik begon er in mijn vorige blog al over: automatisering en robots zullen het simpele werk overnemen en de mens overbodig maken. Niet alleen voor de creditmanager, maar ook sjouwers, koeriers en zelfs delen van het verplegend personeel kunnen hun borst nat maken. Ze zullen allemaal worden weg geautomatiseerd of vervangen door robots.
Maar daar sta je dan op Schiphol: koffers liggen slordig op en over elkaar op de bagagebanden en zover het oog strekt. Reizigers die urenlang moeten wachten om weg te mogen. Wachttijden in de zorg omdat er te weinig handen zijn in de polikliniek, voor aan het bed. Pakketjes die vertraging oplopen omdat er weer te weinig koeriers zijn. Waar zijn de machines die de bagage uit het ruim van een vliegtuig kunnen slepen? De zorgrobots die een bejaarde uit hun bed tillen? De zelfstandig vliegende drones die onze pakketjes kunnen bezorgen? Waar zijn ze als je ze nodig hebt in tijden van krapte op de arbeidsmarkt?
Het heeft ons miljoenen jaren gekost om te leren over stenen in een beek te lopen of een zwiepende tak te ontwijken. We kunnen in een fractie van een seconde de afweging maken om bij een oranje stoplicht door te rijden of te stoppen. Het zijn handelingen die voor de machine nog lang niet vanzelfsprekend zijn. Navigeren in de fysieke werkelijkheid blijkt moeilijker dan we denken. Tenminste, voor de machine. Automatisering van allerlei administratieve processen gaat ook nog lang niet zo voortvarend als de futuristen ons willen laten geloven. Een mens praat nog steeds het liefst met een ander mens en daar kijken we ook graag naar. Een blikken alternatief met beperkte spraak wordt niet als alternatief ervaren.
Maar waar staan we dan in het vakgebied van de creditmanager? Of iets breder de financial of de financiële functie in het algemeen? Laat ik beginnen met de mededeling dat we de afgelopen jaren zeker al stappen hebben gemaakt maar we zijn er nog niet. Er worden vele automatiserings-initiatieven ontplooit maar geregeld is de uitkomst bedroevend. Dat heeft een hele lijst aan redenen. De oorzaken liggen ook niet alleen bij de technologie of de mensen die het moeten gebruiken of de programmeurs of die éne eigenwijze creditmanager. Het is een samenstel van allerlei oorzaken en gevolgen, waar je op in kan springen en bij aan moet haken. Al is het maar om op korte termijn de arbeidskrapte op te kunnen vangen, dan moet je altijd een beetje slimmer zijn dan de rest.
Tijdens mijn bijdrage aan de vijfdaagse masterclassreeks De Credit Manager als Business Partner zal ik hier uitvoerig op in gaan, je laten zien wat de technische mogelijkheden zijn en hoe je deze moet gebruiken. Compleet met voorbeelden ga je aan het einde van de dag met een volle gereedschapskist naar huis, direct toepasbaar in de dagelijks operatie! Tip van de sluier: kijk naar de techniek en automatisering als ondersteunend en faciliterend, vervanging is nog een tijdje een brug te ver 😊 😉
Door: Ir. Igor Wortel MBA, directeur en oprichter Phalanxes
