Democratie wordt algemeen aanvaard maar zelden unaniem geprezen. De oorzaken liggen in de zaak zelf. Alleen de naam is al misleidend . Anders dan de term suggereert, is er geen sprake van volksheerschappij. De macht berust feitelijk altijd bij een relatief kleine minderheid die zich veelal onzichtbaar autocratisch gedraagt.
Een tweede oorzaak van ons ongenoegen hebben we aan onszelf te wijten. De eisen die wij ten dienste van onze eigen belangen aan de overheid stellen, leiden tot het ontstaan van een apparaat dat betrekkelijke autonomie vereist en dat zich dienovereenkomstig aan de invloed van burgers onttrekt. De bureaucratie die wij vervloeken, is door onszelf feitelijk afgedwongen en omvangrijker geworden naarmate onze eisen aan de overheid succes hebben!
Het ontstaan van een establishment, de neiging dat "onzichtbare" personen de dienst uitmaken, de groei van overheidsbureaucratie en de onvermijdelijkheid dat een partijenstelsel tot moeizame compromissen leidt, zijn de belangrijkste kenmerken van de democratie die het stelsel een slechte naam bezorgen en die vrijwel bij voortduring maar zelden met echt succes door politieke hervormers worden bestreden en gekritiseerd.
De politieke ideologieën uit het Industriële tijdperk vinden geen toepassing meer.
De nieuwe ideologie van het consumentisme kan volstaan met de rechtvaardiging van consumptief gedrag als zijnde persoonlijk bevredigend, maatschappelijk vanzelfsprekend en economisch noodzakelijk. Ook de politieke organisatie uit het Industriële Tijdperk heeft daarmee afgedaan.
Kortom, de sociaal – democratie is uitgerangeerd en moet vervangen worden door een bestuurlijke systematiek die afgestemd wordt op het Kennis en Informatietijdperk. We zitten nu in een soort overgangsfase naar een nieuw type samenleving waarin de voorheen actieve burger wordt afgelost door de passieve, niet in politiek geïnteresseerde consument.
Bron: creditexpo.nl
