Bij het lezen van de schuldenbrief van staatssecretaris van Ark moet je bedwingen niet cynisch te reageren. Ik kan dat niet en daarom dit blog.
Eén ding is er wel goed aan: ook de Staat vindt dat schulden betaald moeten worden. Het is misschien oneerlijk een oplossing voor alle problemen te verwachten: ik heb uiteraard ook geen finale oplossing zoals ik een jaar geleden ook al betoogde. Wat in ieder geval niet als oplossing moet worden aangedragen is de nieuwe beslagvrije voet berekening en een aanpassing van het beslagverbod roerende zaken. Die vertragen de betaling en verlengen de uitwinning.
Er liggen voor het gemiddelde huishouden heel wat problemen en verleidingen op de loer en een flink deel van die problemen zijn het rechtstreeks gevolg van overheidsbeleid van de afgelopen 10 jaren. Boven aan mijn lijstje staan de toeslagen die rechtstreeks uitgekeerd worden.
De incasso-industrie zal ongetwijfeld kaarsen blijven branden voor de beeltenissen van een groot aantal bewindslieden want zo lang het huidige toeslagensysteem blijft bestaan zullen de zorgverzekeraars (verhuurders etc) en dus de samenleving als geheel met een fiks contingent aan onbetaalde premies (huren) en veel vervolgingskosten blijven zitten.
Het huurbeleid verdient bijzondere aandacht. Het beleid van de twee kabinetten Rutte is catastrofaal gebleken voor de huurmarkt. Er is een inkomensgrens ingevoerd voor de sociale woningbouw en daaraan gekoppeld een extra huurverhoging maar die is ronduit pervers als je negeert dat er een prijsexplosie is in de vrije sector markt. Waar moeten de mensen heen en wie betaalt hun verhuizing? De politiek heeft het over de politieman/vrouw en verpleger/verpleegster die betaalbaar wil wonen maar het gaat om een heel, heel grote groep mensen die een steeds groter quotum van hun inkomen (met bijbehorend betalingsrisico) aan woonlasten op ziet gaan. Het is nu alle hens aan dek: bouwen, bouwen is het devies maar ik moet het nog zien. Dit kabinet schrapt de verhuurdersheffing niet maar verhoogt die zelfs.
Eén bloedende wond lijkt redelijk gestelpt: de mobiele telefoons. De kredietregistratie en het transparant maken van de aankoopkosten lijken een remmend effect te hebben.
Boetes vanaf € 75,– mogen ook in termijnen worden betaald maar Minister Dekker ziet daarin dan ook meteen reden het boetekanon in stand te laten.
Het basisbedrag voor de WIK zal waarschijnlijk wel om laag gaan. Uiteraard is hiervoor gekozen want dit kost de overheid geen geld. De verlaging was ook te verwachten toen vorig jaar het AWB kostenbesluit werd ingevoerd zonder het door de KBvG voorgestelde drempelbedrag. Kan iemand mij uitleggen waarom de WIK wel omlaag kan en de verhogingen bij boetes niet. Betaling in termijnen is namelijk lang niet altijd de oplossing.
De suggesties over een schuldenrechter bezie ik met scepsis. Bewind is hoe dan ook niet de oplossing al is het maar omdat een bewindvoerder geen schuldsaneerder is. De hele bewindvoerdersmarkt bezie ik met argwaan gezien het gebrek aan controle vanuit de rechterlijke macht. Ik hoor en lees daar heel akelige dingen over.
Ik had de schuldenbrief serieus genomen als de Staat een belangrijk probleem – de griffierechten – had benoemd. Uiteraard is dat niet gebeurd omdat Sander Dekker geen enkele ruimte biedt en de Staat uiteraard niet openlijk toegeeft dat ze op dit belangrijke punt van J&V geen medewerking krijgt. Jammer…
Bron: De bloggende deurwaarder
