De werking van de economie, en de rol van de overheid daarin, kan niet beschreven worden op grond van uitsluitend rationele economische motieven. Zo’n beschrijving vereist ook een goed begrip van vertrouwen, redelijkheid, van corruptierisico’s, en zeker ook van het verleden. De suggesties van toonaangevende personen dat deze factoren geen rol van betekenis zouden spelen, komt absurd over.
Vele vragen over de huidige problematiek zijn te beantwoorden als we er juist wel rekening mee houden. De kredietcrisis van 2008 is veroorzaakt door veranderingen in vertrouwen, door verlokkingen, afgunst en illusies, en door onvolledige analyses. Veel bestuurders en toezichthouders geven blijk niet of maar ten dele begrepen te hebben wat vertrouwen in dit opzicht betekent.
De raden van bestuur en hun toezichthouders van grote financiële instellingen zagen zich (en het gaat er steeds meer op lijken dat dit nog steeds zo is!) zelf als de meesters van het universum. Zij lieten zich verrassen door de ineenstorting van de financiële constructies die hun financiële whizzkids hadden bedacht. Net zoals toezichthouders van de centrale banken en andere autoriteiten hadden ze beter moeten weten. Het is onbegrijpelijk dat bestuurders, toezichthouders en centrale banken uit hoofde van hun functie en verantwoordelijkheid de gevaren van al die financiële producten en diensten niet hebben doorzien.
Integriteit en vertrouwen zijn de twee zaken die van het aller grootste belang zijn om de financiële sector weer echt op de been te helpen. Als die waarden niet bij alle genoemde partijen terugkomen, dan blijft het dweilen met de kraan open. Om het vertrouwen en de integriteit echt terug te krijgen is het niet zinvol dat het bestaande establishment het boetekleed aantrekt en vervolgens op zijn plaats blijft zitten; dat wordt elke dag duidelijker!
De bestuurders die eind vorige eeuw carrière hebben gemaakt, in de laatste twintig jaren van het industriële Tijdperk, zouden er goed aan doen ruimbaan te maken voor talentvolle en hoogopgeleide jongeren. Een groot voordeel van de jongere generaties is namelijk dat zij in de vierde Informatierevolutie zijn opgegroeid waardoor hun inzichten en ervaring veelal beter op de eisen en kansen van het Kennis- en Innovatietijdperk aansluiten dan die van de oudere generaties.
De kredietcrisis geeft ons een uitgelezen kans om afscheid te nemen van verouderde werkwijzen en achterhaalde, niet meer werkende inzichten. Als we die kans pakken, kan de kredietcrisis ook op een meer positieve manier worden bezien!
Bron: Pluspost.nl
