De gemiddelde tijd die Nederlandse bedrijven hanteren om hun rekeningen te betalen is de afgelopen zes jaar verbeterd.
Deze tijd liep van dertien dagen te laat in 2006, terug naar negen dagen te laat in 2012. Dat laten nieuwe cijfers van Dun & Bradstreet (D&B) zien. Nederland komt hiermee, achter Duitsland, op de tweede plaats wat betreft Europees betaalgedrag. Dit duidt erop dat bedrijven zich hebben aangepast aan het financieel opereren in de recessie en blijven streven naar het op peil houden van de cash flow.
Goed betalingsgedrag van ondernemingen is in een tijd waarin het moeilijk is om aan financiering van buitenaf te komen een zeer relevant onderwerp voor bedrijven. D&B heeft daarom data voor negen Europese markten over de afgelopen zes jaar onderzocht. Deze geven inzicht in de impact van het betaalgedrag van klanten op bedrijven van verschillende omvang. D&B verzamelt maandelijks miljoenen betalingsgegevens om betaalscores te ontwikkelen. Deze geven aan hoe snel bedrijven hun rekeningen betalen en bieden inzichten die kunnen beschermen tegen betaalrisico’s.
Uit de gegevens van D&B blijkt dat Nederlandse bedrijven betalingstermijnen met gemiddeld negen dagen overschrijden. Dit is drie dagen meer dan Duitsland, het land met de kortste gemiddelde betalingstermijn van de negen onderzochte Europese landen. In Portugal daarentegen overschrijden bedrijven de betaaltermijn gemiddeld dertien dagen meer.
Er zijn vele factoren die het betalingsgedrag van bedrijven beïnvloeden, zoals druk van de macro-economie of de managementcultuur binnen verschillende sectoren. De publieke sector in Nederland overschrijdt de betaaltermijn bijvoorbeeld gemiddeld met elf dagen, terwijl dit voor de landbouwsector slechts acht dagen is. Over het algemeen is het betaalgedrag binnen alle Nederlandse sectoren de afgelopen zes jaar verbeterd.
De gegevens van D&B wijzen op de mogelijke impact van de nieuwe EU Betaalrichtlijn die deze maand in werking is getreden. Deze richtlijn legt de wettelijke basis voor leveranciers om risico’s te verminderen en cashflow te beschermen op een moment dat dit – als gevolg van het lastige economische klimaat – belangrijker is dan ooit. De geplande wetgeving zal het voor bedrijven makkelijker maken om betaling af te dwingen. Zo worden debiteuren gedwongen om wettelijke rente te betalen wanneer zij niet voldoen aan de betaaltermijn van zestig dagen voor bedrijven en dertig dagen voor de overheidsinstanties. Naast bescherming brengt de nieuwe richtlijn ook nieuwe risico’s met zich mee, omdat bedrijven die het financieel moeilijk hebben aansprakelijk kunnen worden gesteld voor rentebetaling.
Corinne Saunders, President Dun and Bradstreet Europe & Worldwide Network: “Betalingsgedrag geeft goed inzicht in de bedrijfsvoering van een onderneming en veranderingen in betaalgedrag zijn één van de eerste signalen van financiële moeilijkheden of mogelijk faillissement. Wij prijzen de intentie van de nieuwe Betaalrichtlijn die moet leiden tot snellere betalingen en verbetering van de cashflow voor de meeste bedrijven en zo de kans op insolvabiliteit moet verminderen. Het is onwaarschijnlijk dat het tot een toename van conflicten leidt, maar het zal bedrijven wel stimuleren om met een frisse blik en focus te kijken naar betaalgedrag en voorwaarden van henzelf en van hun klanten. Verder zal deze hervorming ook druk uitoefenen op grote ondernemingen in sectoren waar betalingstermijnen vaak gebruikt werden als een maatregel om marges te beschermen, iets wat er al te vaak toe leidde dat kleinere leveranciers onder verhoogde druk kwamen te staan.”
D&B raadt bedrijven de volgende drie kernstappen aan om betalingen van klanten effectief te beheren:
- Houd betalingen altijd scherp in de gaten om zo de cashflow te verbeteren. Dit is uiterst belangrijk in economisch moeilijke tijden waarin kredietverstrekking beperkt blijft.
- Beoordeel actief het betalingsgedrag van alle klanten om te bepalen of er mogelijkheden zijn om risico’s te verminderen door proactief op te treden in geval van achterstallige betalingen of door strengere of nieuwe voorwaarden op te nemen in contracten.
- In geval van export, maak gebruik van de bestaande informatie over betalingsgedrag in het buitenland. Zo kan men de betalingsvoorwaarden voor nieuwe klanten hierop afstemmen en kan de onderneming zich tegen onnodig risico beschermen.
Bron: www.creditexpo.nl
