Als u het zelf niet kent, dan zijn er vast wel mensen in uw omgeving die er last van hebben: Hooikoorts. Zodra de eerste pollen zich in de lucht begeven, schieten de tranen in de ogen, wordt er geniest en geproest en is de zakdoek je grote vriend. Sommigen hebben baat bij de lichte antimiddelen, maar andere dienen toch echt zwaardere medicatie ter hand te nemen. En er is ook een categorie mensen die alle testen al zijn ondergaan, maar waar geen middel verlichting kan geven. Zij dienen als het ware de tijd uit te zitten.
Hooikoorts is absoluut geen pretje. Naast de fysieke overlast haalt het je uit je concentratie en word je er moe van (letterlijk en figuurlijk). Aan de andere kant is hooikoorts ook weer geen ramp. In die zin is het misschien vreemd dat het qua titel van deze column lijkt alsof ik beide verschijnselen gelijk schakel. Ja, er zijn overeenkomsten waar het gaat om het ongemak. En er zijn lijnen te trekken als het gaat dat de één wel baat heeft bij huis-tuin-en-keuken-ingrepen en anderen het moeten hebben van zware ingrepen. Maar ik ben mij bewust van het feit dat als de crisis je echt in volle omvang raakt met een faillissement of ontslag en alles je uit handen wordt geslagen, dat niet te vergelijken valt met hooikoorts.
Daarom is het dan ook maar beter om de positieve zijden van beide verschijnselen te bekijken. Met name bij hooikoorts weet je dat het een tijdje snotteren en afzien wordt, maar op zich kondigt hooikoorts de lente en zomer aan. Hooikoorts als gevolg van de pollen en het stuifmeel geeft aan dat alles weer gaat ontluiken. Dat de dagen weer gaan lengen en het aantal zonuren per dag weer gaan toenemen. Met het positieve gevolg dat de mensen weer blijer en vriendelijker door het leven gaan. En zo is het ook met een crisis. Mensen moeten dan veel inleveren en dat gaat soms ook gepaard met verdriet. Maar een crisis zet vaak ook weer veel zaken met beide benen op de grond. Verwachtingen worden weer tot de realiteit teruggebracht. Men zet orde op zaken.
Het prikkelt tot nieuwe ideeën. En mensen hebben vaak niets meer te verliezen zodat die ideeën tot uitvoering worden gebracht. En zo ontstaan er weer veel mooie nieuwe initiatieven. En die initiatieven geven weer veel mensen kansen op ontplooiing en persoonlijke ontwikkeling. Dat bedoel ik met het hooikoortsgevoel van de crisis. De crisis zelf is heel vervelend, maar daarna komt er zeker weer wat moois.
Bron: www.creditexpo.nl
