Sinds de millenniumwisseling en gecorrigeerd voor inflatie, is bier in de cafébedrijven consequent duurder geworden.
Bij de supermarkten is het tegendeel waar, maar daar is dan ook geen sprake van een fijnmazige, en prijzige, stedelijke distributie door de brouwers zelf. Supermarkten kunnen nog wel eens stunten, omdat ze in vergelijking tot de cafébedrijven meer winst uit andere producten kunnen halen.
Dalende volumes
Het gaat niet goed met de horeca. In de cafés dalen de volumes al jaren. Leveringscontracten met brouwers bepalen de inkoopprijs en aanbiedingen zijn niet of nauwelijks mogelijk. Tussentijds switchen van brouwer is vrijwel onmogelijk. Caféhouders zullen geneigd blijven de prijs op te drijven om hun omzet op peil te houden, waardoor op termijn de mogelijkheid bestaat dat mensen de cafébranche als geheel links zullen laten liggen. Zeker als de crisis en daarmee gepaarde daling in koopkracht en consumentenvertrouwen blijft aanhouden.
Samenwerking
Stef Driessen houdt op zijn ABN AMRO weblog een pleidooi voor veel meer samenwerking in de horeca. Stef stelt: ‘van de circa 10.000 cafébedrijven in Nederland zijn er maar weinig met meer dan 25 vestigingen. Bij meer schaalgrootte zijn inkoopkortingen te bedingen. Het wordt mogelijk om personeel efficiënter in te zetten en om conceptinnovaties kleinschalig te toetsen vóórdat ze volledig worden uitgerold. Als gewekte verwachtingen consequent worden waargemaakt, dan wordt het ook mogelijk om te profiteren van een goede herkenbaarheid, zowel online als offline’.
Andere sectoren hebben dit al gedaan, zegt Stef: ‘In andere voorheen sterk gefragmenteerde ketens, zoals bij de vakantieparken, de fast service restaurants en bij de hoteliers zijn er durfkapitalisten en franchiseformules actief die de organisatiegraad bevorderen. Met het doel om die schaalvoordelen te verzilveren’.
Bron: www.delaatstemeter.nl
