Het heeft geen enkele zin om lang stil te blijven staan bij het gegeven dat heer Wilders van zich zelf geen toestemming heeft gekregen akkoord te gaan met het onderhandelings-resultaat waar hij zelf zeven weken lang aan heeft meegewerkt en verantwoordelijk voor is.
Een niet te onderschatten voordeel van heer Wilders` manoeuvre is dat nu alle andere politieke partijen met de rug tegen de muur staan en kunnen aantonen dat zij wel bereid zijn hun eigen belang aan het overstijgende collectieve belang van Nederland onder-geschikt te maken. De huidige politieke en economische crises dwingt hen daartoe.
Immers op korte termijn (30 april) en dus vòòr de nieuwe verkiezingen, moet op basis van de binnen de EU overeengekomen 3 % norm een totaal pakket aan bezuinigen en hervormingen gereed zijn. Gebeurt dat niet op een aanvaardbare wijze dan zal Nederland daarvoor beboet kunnen worden en zal te rente op nieuwe leningen omhoog kunnen gaan. Mocht dit gebeuren dan heeft dat niet te overziende nadelige gevolgen voor de koopkracht van alle Nederlanders. Wat veel erger is dat Nederland dan in een neerwaartse spiraal van definitief verval zal komen. Ik vraag me af of de politici zich dat voldoende realiseren.
De huidige situatie in Nederland vereist forse bezuinigingen. Het is veel en veel beter voor de toekomst van Nederland om dan in één keer die bezuinigen te realiseren mits dat gecombineerd wordt met wezenlijke hervormingen. We kunnen dan een streep onder het verleden zetten en ons gaan focussen op de nieuwe kansen in de 21ste eeuw.
In de 21ste eeuw is maatschappelijke en economische ontwikkeling het best te realiseren in een op Kennis en Innovatie georiënteerde samenleving. Om in het Kennis en Innovatietijdperk een goede toekomst voor Nederland te realiseren is het van essentieel belang dat de huidige structuren, de goverance, de methodieken en werkwijzen uit het Industriële Tijdperk fundamenteel worden aangepast. Zij zijn al enige tijd over hun houdbaarheidsdatum heen.
Alle politieke partijen zijn het er over eens dat er fors bezuinigd moet worden. De verschillen liggen in hoe, waar en in welk tempo. De PvdA en SP met name geven in dit verband aan dat het vasthouden aan de 3% norm in 2013 slecht voor de economische groei zou zijn.
Is dat zo?
Omdat banken cruciaal zijn voor het scheppen en exploiteren van krediet, heeft de bankcrisis van 2008 (ontstaan door het nemen van onverantwoorde risico`s, exorbitante hebzucht en falen van toezichthouders en politiek) rechtstreeks geleid tot de huidige kredietcrisis. De enorme geldbedragen die regeringen in de banksector hebben gepompt vertonen niet te doen wat ze verondersteld worden te doen, namelijk het uitlenen aan bedrijven en consumenten weer opgang te brengen. Banken kunnen dat momenteel nauwelijks omdat hen twee onverenigbare doelstellingen zijn opgelegd: De ene is, hun balans te hervormen en zich zelf herkapitaliseren, zodat ze niet langer riskeren failliet te gaan. De andere is geld te blijven uitlenen.
Deze twee eisen zijn echter nauwelijks te combineren. Dit dilemma is catastrofaal voor de economie omdat krediet nu eenmaal de noodzakelijke zuurstof voor een moderne economie is. Het ontbreken van voldoende zuurstof (en dus niet de noodzakelijke bezuinigingen conform de 3% norm) is de belangrijkste oorzaak dat onze economie niet aantrekt. Dit mag niet langer zo doorgaan. De PvdA en de SP willen conform de inzichten van Keynes de economie stimuleren. Maar in de huidige geglobaliseerde wereld werken zijn inzichten niet meer effectief. Hoe kunnen we onze economie dan wel laten groeien?
Het huidige monetaire systeem heeft het contact met de werkelijkheid verloren. Dagelijks wisselt bijna $3000 mrd aan geld van eigenaar, waarvan maar liefst 98% in de speculatieve sfeer. Daarmee is geld zijn functie van ruilmiddel verloren en is het geld een product geworden om geld te verdienen zonder dat daar producten of diensten tegenover staan. Onze economie is daardoor tot een papiereneconomie verworden. Geld is echter een smeermiddel van de reële economie, niet een grondstof waar je andere producten mee kunt maken.
Complementaire valuta bieden meer diversiteit, meer contact met de fysieke wereld en fungeren als buffer voor de hevige schommelingen in het monetaire systeem. Complementair geld begint met het besef dat het monopolie op het scheppen van betaalmiddel onzin is. In Zwitserland startte in de jaren dertig van de vorige eeuw een netwerk van ondernemers het WIR systeem dat nog altijd draait en uitgroeide tot een alternatieve bank. Het is feitelijk een anti cyclus krediet systeem dat tussen de leden circuleert. In tijden van crisis groeit het volume geld in deze pot, in goede jaren slinkt het.
Ook in Nederland zijn de familiebedrijven de ruggengraat van onze economie. Het familiebedrijf is goed voor circa 64 procent van de banen in de private sector, creëert per jaar circa 166 tot 199 miljard euro aan toegevoegde waarde en levert 60 tot 80 procent van alle innovaties op. De kracht, slagvaardigheid en belangrijkheid van familiebedrijven in Nederland moet kamerbreed door de politiek worden erkend; en daar moet vervolgens naar worden gehandeld. Dit door hen toe te staan en te stimuleren een systeem à la de WIR in te voeren. Op die manier katalyseren we structurele groei die de overheid niets kost. Integendeel zij levert door hogere winsten meer belastinginkomsten op.
Bron: www.creditexpo.nl
