Deze notitie (PDF, 26 pagina’s) verkent de economische effecten van een verdere aanscherping van twee leennormen voor hypotheken: loan-to-value (LTV) en loan-to-income (LTI). Deze leennormen zijn onderdeel van macroprudentieel beleid, dat zich richt op het beperken van systeemrisico’s in de financiële sector.
De macro-economische effecten van scherpere LTV- of LTI-normen zijn beperkt in ons model, ondanks dempende effecten op de kredietverlening. Dit komt doordat onbegrensde huishoudens die niet geraakt worden door de aanscherping van de leennormen, profiteren van de lagere huizenprijzen door de relatief lagere vraag van begrensde huishoudens die worden begrensd door de leennorm. Dit is een herverdelingseffect.
Aanscherping van de leennormen heeft negatieve effecten op de welvaart van begrensde huishoudens door het beperken van consumptiespreiding. Door het aanscherpen van de leennorm kunnen zij minder lenen en dus hun consumptie minder goed spreiden, dit beperkt hun welvaart. Aan de andere kant kan het dempen van de conjunctuurcyclus door strengere leennormen de negatieve impact van externaliteiten op welvaart verkleinen. De analyse laat zien dat dit effect echter klein of zelfs nul is. Het totale welvaartseffect voor de begrensde huishoudens is dus negatief.
Deze publicatie verschijnt tijdens de coronacrisis, maar is eerder geschreven. Het is mogelijk dat de resultaten en aanbevelingen door de snelle en onvoorspelbare ontwikkelingen in een ander licht komen te staan.
Bron: CPB
