Elk jaar of periode heeft zijn thema. Een thema is volgens Van Dale een onderwerp waarover men denkt, spreekt of schrijft.
Het is dus een hoofdgedachte dat je door alles heen ziet terugkomen. Het thema bepaalt hoe je naar zaken kijkt en hoe je ze beoordeelt. Vaak moet je zoeken naar een thema, omdat het wel lijkt of er niet één hoofdgedachte is en dat veel zaken strijden om de eerste plaats, maar dat er niet iets echt boven uit steekt. Soms wordt het je echter gemakkelijk gemaakt. Dan steekt het thema met kop en schouders boven alles uit en wordt het door iedereen herkend en erkend. Het thema bepaald ook hoe je tegen zaken aankijkt en hoe je ze beoordeelt.
Misschien heeft de jury ook wel een thema bepaalt aan de hand waarvan ze de cases voor de Credit Manager of the Year Award 2009 hebben beoordeeld. Of misschien hebben ze andersom gewerkt en hebben ze zich met elkaar afgevraagd welke genomineerde casus dit jaar het meest aansprekende thema had. Uiteraard ben ik net zo benieuwd als u welke genomineerde de Award in ontvangst mag nemen. Op voorhand wil ik hierbij elke genomineerde mijn felicitaties doen toekomen.
Afgezien van het thema of de thema’s waardoor de jury zich dit jaar heeft laten leiden, wil ik in deze bijdrage graag stilstaan bij een thema waar we met zijn allen niet om heen kunnen. Namelijk: wanneer is het creditmanagement van een onderneming crisisproof? Of anders gezegd, wat zou creditmanagement moeten leveren of doen gedurende een recessie? Deze vraag heb ik voorgelegd aan een aantal functionarissen binnen een onderneming.
Wat vindt de commercieel directeur? “Gezien de acute en enorme vraaguitval, wil ik zo weinig mogelijk belemmeringen voor mijn sales. De kredietverzekering dekt de risico’s amper of helemaal niet meer af, dus krijgt de sales nauwelijks de mogelijkheid om te scoren. Komen ze ergens binnen, dan heeft het bedrijf geen dekking, dus geen limiet.
Dus ik wil dat de creditmanager er alles aan doet om alsnog limieten te krijgen. En als we die niet krijgen, dat hij ze dan zelf afgeeft. Ook moet creditmanagement niet te moeilijk doen met betaaltermijnen. Iedereen heeft lucht nodig en daar zullen wij ook in mee moeten willen we nog wat verkopen. Oh ja, en het zou mooi zijn als creditmanagement ons zou voorzien van leads….”
Wat wil de marketingmanager van de creditmanager? “Onze budgetten voor algemene promotie en het vergroten van de naamsbekendheid zijn verminderd en het restant is overgeheveld ten faveure van acties waaruit direct business kan voortkomen. Ik moet dus heel doelgerichte acties opzetten. Nu heb ik weleens van onze creditmanager vernomen dat hij in staat zou zijn om díe klantsegmenten naar boven te halen, waarbij wij het meest succesvol zijn en de hoogste marge halen. Dat schijnen ook de klantsoorten te zijn waarbij we de minste disputen hebben trouwens. Maar ik zou graag zo’n lijst met potentiële klanten willen hebben…”
De Risk Director heeft ook even tijd om een antwoord te geven op de vraag hoe zij tegen creditmanagement aankijkt gedurende de crisis. “Credit Risk is een niche, een special binnen het volledige ondernemingsrisico. De kredietcrisis heeft in één klap bestaande risicomodellen waardeloos gemaakt. Ook het verleden heeft nog amper voorspellende waarde naar de toekomst. Nu ben ik blij dat creditmanagement altijd veel informatie van onze klanten heeft vastgelegd en een goede relatie met onze klanten heeft, zodat zij ook veel aanvullende informatie loskrijgen bij de klanten. Bovendien heeft creditmanagement zich nooit alleen door de underwriters van de kredietverzekeraar laten leiden, maar hanteren zij ook zelf ontwikkelde scoringsmodellen om het risico te bewaken. Ik verwacht dat creditmanagement zich dus snel een beeld kan vormen van het risico dat wij lopen voor wat betreft de uitstaande gelden bij onze klanten. Op basis van dat inzicht zal er gesproken moeten worden met de kredietverzekeraar over wat zij alsnog in dekking willen nemen en wat we eventueel zelf als risico willen nemen. Creditmanagement weet waar ze het over heeft en ik hoop dat zij hun poot stijf houden tegen het opportunisme van commercie, die hoe dan ook omzet wil scoren. Het is nu meer dan ooit zaak dat we binnen de onderneming handelen conform de credit policy.”
Eens kijken of de financiële mensen nog iets kunnen roepen ten aanzien van hun verwachtingen met betrekking tot creditmanagement. Als eerste maar eens luisteren naar de Treasurer. “Het lijkt wel of alle klanten trager betalen. Ik moet er dus van op aan kunnen dat creditmanagement betrouwbare liquiditeitsprognoses afgeeft. En dat creditmanagement er alles aan doet om de voorspellingen waar te maken. Maar dat niet alleen. Het gaat er ook om dat ze strakke afspraken maken met de incasso-intermediair en kredietverzekeraar over het moment van afdragen of uitkeren. Als de prognoses van creditmanagement niet betrouwbaar zouden blijken, moet ik allerlei ad hoc acties opzetten om voldoende cash op de verschillende rekeningen te hebben. Ik heb daar trouwens een aardige afspraak met creditmanagement over. Zij zorgen voor betrouwbare prognoses door inderdaad de juiste bedragen te incasseren en ik zorg er dan voor dat ik op tijd onze toeleveranciers betaal. Hierdoor hebben we een betrouwbaar imago in de markt, wat zowel mijn werk als dat van creditmanagement eenvoudiger maakt. Voorspelbaarheid is een groot goed in mijn vak. Door de voorspelbaarheid van creditmanagement kan ik de financieringskosten zo laag mogelijk houden en het rendement op onze gelden optimaliseren.”
De laatste functionaris die ik graag nog even aan de tand wilde voelen is de CFO zelf. Wat is zijn verwachting met betrekking tot creditmanagement in deze roerige tijden? “We moeten op alle fronten de kosten scherp in de gaten houden en waar nodig snijden in de kosten. Dus ook creditmanagement zal haar taken zo efficiënt en effectief mogelijk dienen uit te voeren en misschien wel met minder mensen. Daarnaast willen we ons geld zo snel mogelijk geïncasseerd hebben. Bovendien kunnen we ons geen uitglijders veroorloven zoals met de verkeerde partijen zaken doen of nog erger: schade lijden vanwege faillissementen. Gezien de hectiek vind ik het van groot belang dat creditmanagement alle belanghebbenden goed informeert en dus de informatie ontsluit voor degenen die daar belang bij hebben. In deze crisis is creditmanagement ook een belangrijk informatiekanaal en zal zij er voor moeten zorgen dat onze neuzen met betrekking tot klanten dezelfde richting in staan.”
De vraag aan het begin van dit artikel was: Wanneer is creditmanagement binnen een organisatie crisisproof? U heeft kunnen lezen dat, al naar gelang welke functionaris u spreekt, u een verschillend wensenlijstje krijgt. Ik heb er nu willekeurig een aantal om hun mening gevraagd, maar misschien moet u het ook eens aan een paar mensen om u heen vragen.
Ik ben ervan overtuigd dat er nog veel meer meningen en wensen zijn. En dat brengt mij wel tot de kern van mijn bijdrage aan het Jaarboek Credit Management 2009. Ik denk namelijk dat de eisen die aan het creditmanagement worden gesteld zullen variëren al naar gelang de organisatie en het soort markt waarin zij zich beweegt.
Maar in hoeverre het creditmanagement crisisproof genoemd mag worden, zal in grote mate afhangen van de flexibiliteit van het creditmanagement binnen de organisatie. Crisisproof hangt namelijk niet af van de grootte of van de hiërarchie. Het wordt in belangrijke mate bepaald door de functie zelf; is deze in staat zich aan te passen aan de veranderde eisen van haar stakeholders en haar omgeving?
Zonder aanpassingsvermogen zal creditmanagement zelf in een crisis belanden, omdat zij niet in staat zal zijn haar toegevoegde waarde te tonen. Deze crisis en recessie zijn dus een mooie flexibiliteittest. En wie er in slaagt ook in crisistijd de toegevoegde waarde van creditmanagement voor een organisatie te tonen, verdient wat mij betreft een award. Een Credit Management Award.
Bron: www.creditexpo.nl
