Dit is een wordt-vervolgd verhaal. Of eigenlijk een ‘wordt-achtervolgd’ zoals u gaat lezen. Nederland kent nou eenmaal te veel beroepsprofiteurs, maar deze leert een wijze les.
Dit verhaal begint in juni van dit jaar, als een assurantiekantoor een vordering op een van hun zakenpartners verkoopt. Deze zakenpartner heeft als ex-hockeyprof en huidige trainer een mooi netwerk, en zou nieuwe klanten voor het kantoor aanbrengen. Hij nam het er goed van met een dikke leasebak en het opvoeren van onkosten, maar de beloofde business bleef uit. Uiteindelijk had hij ruim 25.000 euro aan voorschotten ontvangen, maar niks verdiend. Voor het kantoor was de maat vol. Ze brachten de zaak aan bij de rechtbank, haalden een vonnis en stuurden deurwaarders op de trainer af.
Waar doen ze het van?
De deurwaarders keren onverrichter zake terug, want de trainer heeft geen bezittingen op zijn naam staan. En ondanks dat hij van meerdere werkgevers salaris krijgt, zou dat in totaal om een schijntje gaan. Te weinig om beslag op te kunnen leggen.
Maar waar doen ze het dan van? Die vrijstaande woning met een hypotheek van ruim 3,5 ton, waar hij en zijn vrouw wonen. Ze lijken te leven van haar salaris als zwemlerares, en dat is netto zo’n 900 euro per maand. Het vorderingenloket dook in de zaak en moet concluderen dat het salaris van mevrouw de enige mogelijkheid is om de schuld stukje bij beetje terug te ontvangen, via maandelijkse betalingen. Maar dan maken de trainer en zijn vrouw een denkfout.
Ik ben beschermd tegen de schulden van mijn man
Nadat het vorderingenloket beslag heeft gelegd op het loon van mevrouw, spant zij een kort geding aan. Voor de rechter verklaart zij dat hun schulden zijn vastgesteld toen zij op huwelijkse voorwaarden getrouwd waren. Oftewel: ze hebben wettelijk gezien geen gedeelte inkomsten en schulden. Maar zo werkt dat niet helemaal. Juridisch gaat het erom wanneer de schulden zijn aangegaan, niet wanneer ze zijn vastgesteld. En bij het ontstaan van de schulden, was het huwelijk nog in gemeenschap van goederen. De rechter oordeelt dus ook dat ze het kort geding verliest en dat het beslag terecht is gelegd.
Voor de beeldvorming: dit was het 17e beslag dat in deze zaak op eigendommen en/of inkomsten van het echtpaar is gelegd. De eerste 16 kostten het assurantiekantoor duizenden euro’s aan gerechtelijke – en deurwaarderskosten, maar leverden nauwelijks iets op. De trainer en zijn vrouw wisten het altijd te ontduiken.
En daar was fout nummer twee
Gezien het grote huis vol dure spullen van de schuldenaars, besluit het vorderingenloket om ook beslag te leggen op de inboedel. Dat kan alleen als de debiteur in kwestie je binnenlaat of als een hulpofficier van justitie meegaat, om toegang tot de woning te verschaffen. Gezien de ontwikkelingen in deze zaak gingen de politie en hulpofficier uit voorzorg direct mee.
Maar bij het screenen van de trainer en zijn vrouw als voorbereiding op het inboedelbeslag, dook er ineens een verrassing op: een vrij nieuwe Mini Cooper, geregistreerd op naam van meneer! En ook zijn vrouw had eigen vervoer in de vorm van een Kia MPV. Twee auto’s leveren een mooie som op voor het inlossen van de schuld, maar (papieren)beslag leggen is niet voldoende. Gezien de track record van deze beroepsdebiteuren moeten de auto’s in bewaring worden genomen, zodat ze de auto’s niet kunnen laten verdwijnen.
De dag van het beslag
Op de ochtend van het beslag gaat een medewerker van het vorderingenkantoor posten buiten het huis van het echtpaar. De Kia is nergens te bekennen, maar tegen 8:00 uur komen ze naar buiten en vertrekken in de Mini Cooper. De medewerker wil de auto niet uit het oog verliezen en gaat erachteraan, maar in de ochtendspits raakt hij ze kwijt. Hij keert terug naar de woning om op de deurwaarder, politie en hulpofficier te wachten. Maar ongeveer een uur voor het afgesproken tijdstip van de beslaglegging, komt de trainer weer thuis. Hij gaat even naar binnen en rijdt dan in een andere richting weer weg. Wederom zet de medewerker ongemerkt de achtervolging in.
Wordt vervolgd op woensdag 3 december
Rob de Haan is medeoprichter van Verkoopjevordering.nl. In zijn column beschrijft hij persoonlijke verhalen uit ons land tijdens de crisis. Waargebeurde ondernemersverhalen, waarin mensen en locaties onherkenbaar zijn gemaakt.
